Índex del Fòrum de ENTRENAMENTS GRUP - TERRASSA ENTRENAMENTS GRUP - TERRASSA

www.mossenhoms.be


 
 FAQFAQ   BuscarBuscar   Llista de MembresLlista de Membres   Grups d'UsuarisGrups d'Usuaris   Registrar-seRegistrar-se 
 PerfilPerfil   Inicia una sessió per veure els teus missatges privatsInicia una sessi� per veure els teus missatges privats   Iniciar SessióIniciar Sessi� 

Maraton de Sevilla 2009

 
Publicar un tema nou   Respondre al tema    ï¿½ndex del F�rum de ENTRENAMENTS GRUP - TERRASSA -> Propostes . Pose'ns les teves curses.
Veure tema anterior :: Veure tema seg�ent  
Autor Missatge
Javi Lopez



Registrat: 17 Gen 2006
Missatges: 281

MissatgePublicat: Dt Set 16, 2008 12:34 pm    Assumpte: Maraton de Sevilla 2009 Respondre citant

Hola a todos y todas!

Saludos en la vuelta de vacaciones pora todos los participantes en este foros.Os deseo a todos/as una muy buena temporada atletica y que podais cumplir vuestros retos y nos respeten las dichosas lesiones.

Tras correr mi segunda maraton, la de Barcelona 07, anuncio mi retorno a esta disciplina, con motivo de la maraton de Sevilla 09.La que sera mi tercera participacion en maraton, y la primera que corro fuera de Catalunya.La primera fue en Gava-Castelldefels en el 2005, con una marca de 2:42:52 y 24 a�os de edad.La segunda fue en Barcelona 07, con un crono de 2:36:45 y 26 a�os de edad.En esta edicion, y aun con 27 a�os, me veo con una motivacion especial para afrontar esta maraton con garantias y poder intentar el asalto a mi mejor marca personal.Creo que aun no se ha visto mi mejor version en una maraton, tras sufrir un fuerte y excesivo viento en la primera y una humedad infernal en la segunda, asi que espero tener suerte y llegar a la cita de Sevilla en condiciones optimas y con la suerte de tener un clima idoneo para esta disciplina tan exigente.De momento el resto ya esta en el aire y hoy empiezan las primeras series de la temporada y con mucho camino por recorrer hasta febrero, le fecha de la mencionada maraton.Tengo muy buenos informes sobre esta maraton, como el que me dio detalladamente nuestro amigo Pep, cuando participo el a�o pasado en esta prueba.Uno de los echos que me ayudaron a decantarme por esta prueba.De momento solo pido que respeten las lesiones y del resto ya se encarga el maestro Maqueda que me llevara la preparacion, y de mis ganas de entrenar, que no son pocas!

�Alguien tiene pensado correr esta prueba?

Un saludo

Javi Lopez




Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat MSN Messenger
Agustinjr



Registrat: 09 Jun 2005
Missatges: 1362

MissatgePublicat: Dt Set 16, 2008 9:11 pm    Assumpte: Respondre citant

Hombre Xavi!!!! yo de momento mi piscina de Maratones la enfoco a alguna de monta�a para el a�o que viene ya que este a�o el dique se me ha quedado seco. Espero vuelvas a marcar muy buenos retos y entrenes duro y la mejor obsesi�n es finalizar.

un saludo campe�n

AGustinjr
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat
socanna



Registrat: 05 Mai 2007
Missatges: 301

MissatgePublicat: Dj Set 18, 2008 4:54 pm    Assumpte: Respondre citant

Javi, jo la vaig c�rrer l'any passat, i vaig fer la meva millor marca 3h15', i a m�s a m�s em va agradar for�a, molt ben organitzada, i el fet de sortir i arribar a l'estadi t� el seu encant. Tamb� et dir� que vaig patir, com sempre que faig una marat�, perqu� no entreno gaire km. Lo meu �s fer 5 � 6 mitges abans, la de Terrassa-Montserrat que organitza el Nataci� Terrassa, i despr�s la marat�. Ja en porto 11, i l'any passat vaig dir que si puc a partir dels 50 en far� dues cada any. De moment l'any passat vaig fer Sevilla i Emp�ries. Aquest any vull fer Barcelona, i si aconsegueixo dorsal Londres (per� est� dificil).
Javi, molta sort en els teus entrenaments, ets un CRACK!!
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat Enviar email
Javi Lopez



Registrat: 17 Gen 2006
Missatges: 281

MissatgePublicat: Dv Set 19, 2008 4:07 pm    Assumpte: Respondre citant

Gracias por la informacion, de echo solo tenia constancia del mes, pero no del dia.Asi que ya me apunto en la agenda el dia "D".
Agustin Jr, espero volver a encontrarte por los caminos de La Mola, en mis proximos entrenos de maraton, como en la anterior.
Anna, que bien saber que te gusto Sevilla, porque todas las personas con las que he comentado esta prueba, me han contado maravillas.Tienes razon, el echo de acabar la prueba en un estadio, hace que se nos ponga la piel de gallina a la mayoria de maratonianos/as.Que ganas tengo que de llegue el dia.Espero que tengas suerte y puedas disputar Londres, otra maraton so�ada por muchos.De momento suerte en los entrenos!
Pep, el a�o pasado me hablaste estupendamente de esta maraton..Alguna cosa que a�adir?

Saludos!
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat MSN Messenger
Pep Moliner



Registrat: 30 Mai 2005
Missatges: 4859

MissatgePublicat: Dv Set 19, 2008 6:59 pm    Assumpte: Respondre citant

Sempre em poso content quan s� coses atl�tiques teves i quina gran not�cia que et plantegis anar a Sevilla



He mirat que et costaria a dia d'avui d'anar amb avio directe anar i tornar i hotel; pot ser 117,80 euros, a part de la inscripci� que �s d'uns 17 euros�, i pensa que quasi t'entren tots els �pats a Sevilla.

Mira't aquest link

http://www.mossenhoms.be/seviilla_pep.html

ara busco cr�nica anys passats
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat Visitar pàgina web de l'autor Yahoo Messenger MSN Messenger
Pep Moliner



Registrat: 30 Mai 2005
Missatges: 4859

MissatgePublicat: Dv Set 19, 2008 7:56 pm    Assumpte: Respondre citant

Cr�nica Sevilla 2008
Cr�nica Sevilla 2007

Respecte als preus que veus al missatge anterior, pensa que cada dia va augmentant, i el que avui val 117 igual d'aqu� un mes a pujat a 200, almenys �s el que va passar l'anys passat als que van fer les reserves m�s tard.

Ja ens tindr�s informats .
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat Visitar pàgina web de l'autor Yahoo Messenger MSN Messenger
Pep Moliner



Registrat: 30 Mai 2005
Missatges: 4859

MissatgePublicat: Dv Set 19, 2008 8:00 pm    Assumpte: Respondre citant

Una altre cosa; dels amics mossenaires que venen els dissabtes, els germans Exp�sito, del California Sport, que a m�s porten el el club i la tenda. Tamb� algun atleta dels seus. Vol dir que forces amics per la capital hispalenca.
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat Visitar pàgina web de l'autor Yahoo Messenger MSN Messenger
Pep Moliner



Registrat: 30 Mai 2005
Missatges: 4859

MissatgePublicat: Dl Set 22, 2008 5:20 pm    Assumpte: Respondre citant

A dia d'avui s'ha apujat 127 euros tos inclos
He modificat el link:

Cada dia canvia

http://www.mossenhoms.be/seviilla_pep.html


vol dir que cal no adormir-se
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat Visitar pàgina web de l'autor Yahoo Messenger MSN Messenger
Javi Lopez



Registrat: 17 Gen 2006
Missatges: 281

MissatgePublicat: Dt Oct 21, 2008 4:32 pm    Assumpte: Respondre citant

Seguimos en marcha con la maraton de Sevilla.Los entrenamientos van marchando a la perfeccion y cogiendo la forma poco a poco.Dentro de poco empiezan los croses para coger ritmo y los entrenamientos largos a ritmo de maraton.Quizas tambien una media maraton a ritmo de maraton, con 10 kms de propina despues de acabar la media.Ganas hay, asi que a seguir trabajando duro y a esperar el dia "D".El mes que viene ya a reservar todo.

Saludos
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat MSN Messenger
Agustinjr



Registrat: 09 Jun 2005
Missatges: 1362

MissatgePublicat: Dj Oct 23, 2008 6:34 pm    Assumpte: Respondre citant

Ya me he enterado del �ltimo entreno de La Mola con los Maqueda Boys y Esteban, Ferran Elka�era etc... duro de pelar el entreno Embarassed

Saludos

Agustinjr
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat
Javi Lopez



Registrat: 17 Gen 2006
Missatges: 281

MissatgePublicat: Dt Feb 10, 2009 4:39 pm    Assumpte: Respondre citant

Hola a todos y todas.

Ya tenemos aqui la maraton de Sevilla...Ya puedo decir eso de "la semana que viene corro una maraton" .No se si algun amigo/a de este foro se ha apuntado a ultima hora.Hoy mirando la pagina web de la organizacion he podido ver que todo atleta inscrito a la prueba antes del dia 8 de este mes, tendra su dorsal personalizado con su nombre.Un dato mas que hace aun mas grande a esta maraton del que todo el mundo me ha hablado maravillas.Ya con practicamente todos los entrenos "chungos" realizados, quedan unos dias de transicion hasta la fecha esperada.Dias en los que seguro pasaremos nervios hasta el momento del pistoletazo de salida en el estadio de La Cartuja.Solo queda esperar tener un buen dia y el resto nos lo tendremos que currar nosotros.Esta claro que aqui no se regala nada, asi que tendremos un cumulo de sensaciones y emociones durante 42 kms 195 metros....La entrada al estadio me imagino que no tiene precio...


Saludos a todos.
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat MSN Messenger
Pep Moliner



Registrat: 30 Mai 2005
Missatges: 4859

MissatgePublicat: Dj Feb 19, 2009 3:42 pm    Assumpte: Respondre citant

Javi a un maratoni� consagrat com tu, i amb tanta experi�ncia en tot tipus de proves aquesta ser� una gran marat�: estic segur,

El m�s important que es ho passeu b� i que tot siguin pensaments positius, que una marat� sabem que t� moments cr�tics. Quan arribin, pensar que us heu preparat a consci�ncia i ara nom�s �s passar l'ex�men.

Molta sort i records als Sevillans, que son una gent entranyable i que m'encanta el seu car�cter, . Si podeu passejeu una mica pel centre i penseu que hi ha gitans que llegeixen les mans. Si per cas, a part de demanar per la feina i els amors, el dia abans li pregunteu quina marca t� que sortir Smile

A veure si ens feu caure una bona cr�nica, i que ens faci morir d'enveja.

�aaaaanimmmmsssss !!!!
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat Visitar pàgina web de l'autor Yahoo Messenger MSN Messenger
Javi Lopez



Registrat: 17 Gen 2006
Missatges: 281

MissatgePublicat: Dj Feb 19, 2009 4:37 pm    Assumpte: Respondre citant

Hola!

Aquestes son les meves ultimes lletres abans de marxar dema al mati cap a Sevilla...Avui el ultim entreno mig serios i dema el primer dia de descans en 4 mesos! Pep, gracies.Encara recordo l'ultim any que vas correr tu a Sevilla i varem parlar.Va sorgir l'idea de correr aquesta marato.Amb els deures fets, (tret de l'entreno d'avui) correre aquesta maraton amb molta ambicio i el respecte que te la paraula MARATO.La preparacio a estat molt bona i molt millor que en la darrera marato de BCN.He tingut la sort de ser respectat per les lesions i nomes queda el factor clima.Encara no se quin temps fara diumenge.A la sortida hi sera un servidor, el nostre company Carlos Gonzalez y el Antonio Gil, un consumat especialista.Esperem portar bones noticies y gaudir d'una cronica com es mereix una marato.Tambe espero modificar la part del foro de les marques...Esperemos baixar aquestes 2 hores 36 minutos y 45 segons.Moltes gracies a tots/totes pels animos.

Javi Lopez
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat MSN Messenger
Javi Lopez



Registrat: 17 Gen 2006
Missatges: 281

MissatgePublicat: Dt Feb 24, 2009 4:33 pm    Assumpte: Respondre citant

Hola a todos y todas.

Buenas noticias desde Sevilla.La expedicion terrassense volvio de esta bonita ciudad con tres marcas personales en el bolsillo.Los tres mosqueteros, Carlos Gonzalez, Antonio Gil y un servidor, conseguimos mejorar nuestras cronos.Mi marca fue de 2:35:13, rebajando los 2:36:45 de la anterior maraton de barcelona.Esperaba hacer un poco menos, pero estoy contento puesto que ya sabemos que la maraton es una prueba criminal y bajar poco mas de un minuto y medio es un premio a tanto esfuerzo.Por su parte, Carlos corrio su primera maraton con una actuacion muy destacada, haciendo 2:45 en su primera maraton.Y eso que tuvo problemas fisicos! Un gran debut para un gran atleta y amigo.Antonio Gil tambien tuvo una gran actuacion, bajando por primera vez de 3:10! Su anterior marca era de 3:10 y algo y corrio casi un minuto mas rapido para dejar su nueva marca en 3:09.Otra gran maraton para un maratoniano consagrado.La experiencia impresionante.Volveria a correr esta maraton con los ojos cerrados.La organizacion IMPECABLE con palabras mayores y la ciudad estupenda.Su gente, todo.Una gran maraton con un circuito muy, muy bueno y recomendable para hacer marca...Los que me recomendasteis esta maraton como Pep o Anna, os estoy muy agradecido por los consejos y por haber hecho caso de ellos.Gracias a ellos hoy tengo un poco menos de tiempo en la maraton.Ahora suerte a los que corran en la maraton de Barcelona, que ya la teneis a la vuelta de la esquina.En los proximos dias pondre cronica por capitulos y espero poder transmitir en ella lo que significo para mi este viaje a Sevilla.

Saludos y gracias.

Javi Lopez
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat MSN Messenger
Pep Moliner



Registrat: 30 Mai 2005
Missatges: 4859

MissatgePublicat: Dt Feb 24, 2009 4:50 pm    Assumpte: Respondre citant

Enhorabona !!!
Enhorabona !!!
Enhorabona !!!
Enhorabona !!!

el diumenge al vespre ja vaig veure que t'havia anat b�.

Ara esperem ansiosos la teva cr�nica. Recorda, que ja ets dels millors maratonians egarencs de tots els temps.
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat Visitar pàgina web de l'autor Yahoo Messenger MSN Messenger
Javi Lopez



Registrat: 17 Gen 2006
Missatges: 281

MissatgePublicat: Dc Feb 25, 2009 3:43 pm    Assumpte: Respondre citant

Gracias Pep! Es todo un honor sentir esas palabras.Espero no quedarme estancado en esta marca y seguir mejorando para estar a la altura de los grandes corredores que tenia la ciudad e la mitica distancia.Hombres como Maqueda, Piqueras, Zarco o Pedrero marcaron los inicios de nuestro atletismo en maraton, asi que tenemos la responsabilidad de continuar con su "legado"


Primera entrega de la maraton.Muchas cosas que contar para hacerlo solo de una vez, asi que prefiero contarlo todo por capitulos mas detalladamente.

Gracias a todos/todas por todo.

Javi Lopez



CAPITULO 1: LOS NERVIOS Y EL ULTIMO ENTRENO

5:50 de la madrugada, suena el despertador.Es hora de desayunar y de empezar el esperado dia "D".Me asomo a la ventana de mi habitacion en el
hotel y veo que aun no hay ningun coche en el aparcamiento.Me alojo en el hotel que esta en el mismo estadio de La Cartuja, lugar donde la maraton
tiene su salida y llegada.Asi que el parking del hotel se utilizara como parking para los participantes de la maraton.Son los primeros instantes de la
tan esperada maraton y los nervios ya estan presentes.Varios meses de preparacion para este dia tan especial, solo para este dia y la "autopresion"
que uno mismo se pone es fruto quizas de querer hacerlo lo mejor posible y de bajar el liston puesto en la maraton de BCN.

Como de costumbre, en un dia exigente de competicion, apenas puedo probar "bocado" fruto de los nervios.Quizas eso hace que me falte algo de
"combustible" en los kms finales, pero prefiero eso a un temido "flato" o dolor de barriga.Apenas desayuno un sandwich con jamon dulce y un poco
de agua.El mismo desayuno que en la anterior maraton.Me cuesta lo mio comerme este sandwich, y eso que solo pude comer eso! Acabo de
desayunar y me quedo sentado unos minutos en el sillon de la habitacion.Intento paliar un poco los nervios y motivarme de que la cosa va a salir
bien.No bien, mas que bien.Mi pareja Eva tambien se despierta conmigo y me da los primeros animos de mi gente.

Nada mas desayunar y pasados unos minutos decido estirarme un poco en la cama y poner el despertador para no dormirme.Consigo relajarme un
poco y a las 8 empiezo mi tipico ritual antes de la prueba.Me coloco el dorsal y preparo con esmero todos los peque�os detalles que me tienen que
facilitar un poco mi exito o fracaso en esta maraton.La vaselina, la glucosa, el chip y etc...Una vez todo preparado todo me asomo a la ventana y
veo que el parking esta practicamente lleno y eso que solo falta una horita para la prueba y que muchos de los corredores son residentes de
Sevilla.Ya empieza el ambiente de la maraton.Entre preparativos me dan las 8:15, la hora en la que habia quedado con Carlos para ir a la zona
de calentamiento.Asi que quedamos en el "hall" del hotel.Una vez abajo nos dirijimos a la puerta "b" del estadio olimpico, zona donde los
acompa�antes entraban al mismo estadio para llegar hasta la zona de gradas.Nos desprendemos de la indumentaria y comenzamos el
calentamiento.Se puede decir que el calentamiento es el ultimo entreno antes de lo que nos viene encima; LA MARATON.
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat MSN Messenger
Javi Lopez



Registrat: 17 Gen 2006
Missatges: 281

MissatgePublicat: Dj Feb 26, 2009 4:05 pm    Assumpte: Respondre citant

CAPITULO 2: VA A SALIR BIEN!

Con la parte de la pista habilitada exclusivamente para el calentamiento, llena a reventar, nos miramos las caras los unos a los otros.Puedo ver que
hay un gran nivel y que la marea africana nos deleitara con un recital de marcas a los que los populares no llegaremos jamas.Tengo menos nervios
que recien levantado, quizas porque ya estoy manos a la obra y ahora solo dependo de mi mismo para hacerlo bien.Hace frio, pero hemos tenido la suerte de no tener un dia lluvioso o una calor infernal.Cuesta encontrar un lugar en la pista para hacer un par de progresivos y salir con las piernas reparadas.Con Carlos nos quedamos impresionados con el ambientazo y la belleza del estadio olimpico de La Cartuja. Vamos charlando y esperandoencontrarnos a nuestro compa�ero Antonio.
Miramos tambien para la grada a ver si vemos a mis padres.Y efectivamente los vemos y nos sacan una foto muy chula.Esta sera la ultima vez que vere a mis padres antes de los 42.195, asi que nos desean suerte.Mi madre nerviosa y mi padre euforico.

Al final conseguimos encontrar a Antonio y nos pide que le acompa�emos un momento para que su mujer, que estaba en la grada nos salude y nos
de animos, asi que eso hacemos.Antonio y Carlos deciden colocarse en la salida y yo opto por entrar al WC por ultima vez y por si acaso.Sabiendo que hasta ese mismo instante la organizacion me parecia impecable, opte por no entretenerme mucho pensando que la salida seria puntual.

Por casualidad me topo con una zona de la pista con una recta en la que apenas habia 5 o 6 atletas calentando.Y es que a falta de 10 minutos la
mayoria de participantes ya estaban colocados en la salida.Me pongo a hacer unos progresivos y las ultimas zancadas de trote.Miro mi reloj y faltan solo 5 minutos...En ese mismo instante la organizacion anuncia que faltan 5 minutos justos.Que casualidad! Puntualidad britanica y otro punto a favor de esta organizacion.

Consigo colocarme muy bien en la salida, tras entrar en un laberinto de atletas.En otras pruebas del calendario catalan he hecho esto y la reaccion de los demas atletas no ha sido la misma.Aqui la gente te deja hasta ponerte delante.Ya una vez dentro de la salida intento ver a Carlos y Antonio, a la vez que hago algun estiramiento en el poquito espacio del que disponia.No consigo verlos, asi que me quedo un poco triste por no haber podido desearles suerte en la salida.De todos modos me acuerdo de ellos, les deseo lo mejor y ya solo nos queda a acada uno pensar en nosotros mismo y centrarnos en la maraton.

Dentro del genterio me rio mucho escuchando a los Sevillanos, haciendo comentarios sobre el tiro de salida, con la pistola, por parte de una persona importante de Sevilla.Ahora no recuerdo quien era.Entre risas me pasan los nervios y al alzar la pistola pongo mano en crono.Pistoletazo de salida y estampida de 42 kms y pico en marcha....
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat MSN Messenger
Javi Lopez



Registrat: 17 Gen 2006
Missatges: 281

MissatgePublicat: Dl Mar 02, 2009 4:04 pm    Assumpte: Respondre citant

CAPITULO 3: �Qua pasa?

El estruendo nos acaba de anunciar nuestra particular "batalla".Con una marca en mente, y unos parciales apuntados en mi brazo izquierdo, a modo de "chuleta", partimos de la pista del imponente estadio de La Cartuja de Sevilla.Esta chuleta me la habia hecho con un rotulador permanente para que no se me borrase con el sudor o al refrescarme en cualquier avituallamiento.Entre la multitud o mejor llamado estampida de atletas, corro mis primeras zancadas de la maraton.Hasta ahora el unico punto negativo de esta maraton era la salida, muy amontonados todos los atletas.Y es que al salir del mismo tartan, el espacio era escaso.Aun asi al colocarme en las primeras filas en la salida, me permitio correr en condiciones hasta salir del mismo estadio y abordar el asfalto.No tardamos en llegar a la primera subida, y una de las pocas de este trazado.Nada mas salir del tartan enfilamos uno de los tuneles que dan al exterior.Es la subida mas fuerte de todo el recorrido, pero al ser corta y a los primeros metros de carrera, pues pasa volando.Salimos del estadio de La Cartuja y podemos ver multitud de gente animandonos tras las vallas que habia colocado la organizacion.Pienso que este kilometro es una toma de contacto y que si paso algo lento no hay problema, puesto que hay como 41 kms y pico para remontar.Me lo tomo con calma y voy esquivando a otros compa�eros atletas.

El dia es algo frio y corre algo de viento, aunque no excesivo.Tengo un poco de frio pero me resguardo entre el numeros grupo de atletas.Son los
primeros metros y lo trengo bien para que me corten el aire.Diviso el primer kilometro y voy mirando el reloj a medida que voy llegando al mismo.

Lo paso en 3:37 a un ritmo comodo y dentro del tiempo estimado.Nada mas pasar el primer kilometro tengo el honor de coincidir con Abel Anton,
todo un campeon del mundo, en esta misma ciudad y un excelente atleta.Que mas puedo decir de el.Le saludo yo y otros atletas y nos comenta que solo haria 5 kms de rodaje.Resulta que era uno de los padrinos de la prueba y corria estos 5 kms como un reclamo para los demas atletas populares.Me hubiese gustado ir algunos kms con el, hubiese sido todo un honor.Tras esta agradable sorpresa me pongo manos a la obra e intento ponerme a un ritmo constante.Paso el 2.000 en 7:09 y veo que he apretado un poco.Sigue corriendo el aire y tengo la suerte de seguir resguardandome en la multitud de atletas que han salido rapidisimo.La situacion es buena para que me ayuden con el aire.Estos primeros instantes veo que la mayoria de atletas se dedican a hablar sobre que marcas van a realizar o intentar.Me quedo con la copla para ver si alguien va al mismo ritmo que yo.Siento a un par de atletas que mas o menos van al mismo ritmo que yo, pero al poco se escapan y me doy cuenta de que van un poco en plan suicidas, puesto que al mirar los dos siguientes kms veo que van un poco mas rapidos.Ya vamos por el km 4 y estoy a punto de tomar el primer parcial importante, el paso del 5.000.Lo paso en 17:55 y voy comodo de respiracion, aunque continuo con frio y no consigo entrar en calor.Consigo agruparme con dos chicas Etiopes y varios atletas mas.Esta vez si que veo que van a un ritmo bueno.Me quedo a su estela durante un par de kms pero veo que el tema del ritmo era un espejismo y apenas llevan un ritmo regular.Habian frenado su marcha y esto hacia que mi ritmo fuese algo irregular.Decido ponerme en cabeza del grupo y no fiarme de nadie mas, almenos en la primera parte de la prueba.Callejeamos un poco y siento el alivio de esquivar el aire frio.Por alguna razon noto que mis piernas no estan calientes como deberian.Sobre este punto siento los animos de mi
pareja Eva, de la mujer de Carlos, Raquel y del numeroso publico alli asistente.Me crezco por momentos y corriendo en solitario saludo a la camara.

Me sacan una foto muy chula.La primera vez que me sacan una foto saludando en una maraton.Pese a no notar las piernas a tope, consigo
disfrutar del recorrido y me sorprende lo plano que es y la gente saludando con tanto enfasis.Los parciales van mas o menos bien, aunque algo lentos, pero me tranquilizo y pienso que habra tiempo de remontada, puesto que la maraton es larga y en dos maraton ya me habia dado bien dado el "amigo del mazo".Pienso que mas adelante empezare a calentar motores y a bajar los parciales.Voy pasando los kms sobre 3:35-3:37 y me planto en el segundo parcial importante, el kilometro 10.Lo diviso en uno de los tramos que teniamos que cruzar el Guadalquivir.Busco a Eva y a Raquel para soltar los guantes, como ya les habia aunciado.Decido desprenderme de ellos, porque con ellos pienso que no podria acceder a la glucosa que tenia en el bolsillo de mi pantalon, en caso de pillar "pajara".Solo en caso de pajara.Paso el km 10 en 36:06 y veo que voy algo mas lento de lo que queria.

Las piernas siguen sin responder como me gustaria y pienso un poco en pesimismo.�Si no soy capaz de ir ahora que estoy fresco, que pasara a partir del km 30? Decido emplear la tecnica del "voy haciendo".Saludo nuevamente a Eva y Raquel y prosigo mi marcha en solitario.Raquel y Eva fueron a varios puntos del recorrido, corriendo y en bus para animarnos, asi que un pedacito de nuestras marcas les pertenece.Acabo de pasar los primeros 10 kms, es casi una cuarta parte, asi que valor y pase lo que pase a luchar hasta que las piernas digan basta!
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat MSN Messenger
Agustinjr



Registrat: 09 Jun 2005
Missatges: 1362

MissatgePublicat: Dt Mar 03, 2009 6:42 pm    Assumpte: Respondre citant

Enhorabuena Javi. Est�s dejando bien alto el pabell�n y espero sigas as� durante mucho tiempo. Todo el recital de entreno que has llevado a acabo para preparar la marat�n tiene que salir buenos frutos.

saludos

Agustin
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat
Javi Lopez



Registrat: 17 Gen 2006
Missatges: 281

MissatgePublicat: Dc Mar 04, 2009 4:56 pm    Assumpte: Respondre citant

Gracias Agustin!

Cuanto tiempo sin verte por el foro ni coincidir por la Mola o el Tronco!

Estoy seguro que no has faltado a tu cita con la monta�a, pese a no coincidir contigo.Yo no he faltado tampoco a los rodajes largos por monta�a, como la Mola, Super-Pineda (apodado asi por Esteban) o Tronco.He tenido la suerte de ir acompa�ado en estos rodajes por varios compa�eros.Desde hace algun que otro mes hemos encontrado a faltar al maestro Maqueda, operado de rodilla o a Dani, que se lesiono en la media de Sitges.Tambien he tenido la suerte de compartir estos rodajes con Carlos, Bernat, Kike, Esteba y alguno que otro mas.Esta claro que parte de la marca en maraton es gracias a su compa�ia en estos entrenos tan duros.Espero coincidir contigo pronto por esos parajes.

Saludos y a cuidarse mucho!
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat MSN Messenger
Rodana3



Registrat: 02 Abr 2006
Missatges: 14

MissatgePublicat: Dj Mar 05, 2009 12:01 pm    Assumpte: Enhorabona! Respondre citant

Enhorabona a tots els mossenaires que heu fet la marat� en terres m�s al sud. Sevilla �s una ciutat fant�stica i per lo que expliqueu hi ha una afici� molt bona .

Felicit� el Javi doblement, primer per l�objectiu aconseguit de millorar el seu temps en la marat� i segon, per aquesta cr�nica tan detallada, que fa reviure cada moment de la cursa comen�ant pel moment de llavar-te i experimentant all�, que pel que veig ens passa a tots els que hem viscut la experi�ncia de una marat� que son els nervis que no pots evitar. Ha arribat el dia en que passar� all� que hagi de passar, all� pel que hem estat preparant-nos tan de temps i que en par sempre dep�n de circumst�ncies que no podem controlar.

Per cert trobo a faltar la part final. Aquella tan emocionant que �s quan s�arriba a la meta i la emoci�.....i el cansament.........
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat MSN Messenger
Javi Lopez



Registrat: 17 Gen 2006
Missatges: 281

MissatgePublicat: Dv Mar 06, 2009 4:03 pm    Assumpte: Respondre citant

Gracies Rodana3! La cronica l'estic fent a estones i en uns dies ja estara sencera.Per a mi es un plaer compartir amb tots vosaltres.La millor part de la cronica, per a mi, sera el ultim capitol, en els kms finals y l'entrada a l'estadi olimpic.Tinc ganes de arribar a aquest punt tan especial.

Salutacions


CAPITULO 4: A POR LA MEDIA MARATON Y "SOLO" ME QUEDARA OTRA

Sin tenerlas todas, por no sentirme a tope, prosigo mi marcha.Me pongo a pensar que en alguna ocasion he leido en algun libro sobre maraton que
muchas veces los maratonianos se sientes pesados durante la primera parte de la prueba y que en la segunda la cosa va mejorando hasta el punto de estar pletoricos.Me esperanza este dato que habia leido en varios libros.Voy pasando los kms a un ritmo aproximado de 3:38 aunque no lo estoy pasando tan bien como me esperaba.Queria llegar a la media maraton con la sensacion de ir comodo y de saltarme al amigo del "mazo".
Las sensaciones podrian ser mucho mejores, pero tambien pienso que mucho peores, asi que me considero afortunado por poder estar corriendo y no lesionado o bajo un torrente de lluvia o granizo.A ratos consigo ir acompa�ado por algun que otro atleta.Me engancho a dos atletas que habia dejado escapar antes y uno de ellos me comenta que quiere hacer la minima para ir al paralimpico.Este atletas era discapacitado visual e iba acompa�ado por un amigo.Su intencion era hacer esta maraton hasta el km 30 y parar.Menudo test! Consigo desviar un poco la antencion sobre el estado de mis piernas, charlando con estos dos atletas.No es que mantuviese una conversacion fluida de contarnos la vida, pero veo que hay buen rollo, ademas de que en uno de los controles de agua se me escapa la botella y este compa�ero que aun tenia la suya en la mano me ofrecia.Estos dos atletas iban tambien acompa�ados por un tercero que la hacia en bici.El atleta discapacitado visual se ve muy comodo y al amigo no tanto, asi que el tercer compa�ero, el de la bici le ve algo tocado al paso por el kms 16 aproximadamente y le dice "a ver si te puedes enganchar con el de
Terrassa, venga".Habia estado haciendo la "goma" durante unos instantes, pero consiguio volver a contactar con nosotros.Era un atleta con una marca de 2:40, que queria estar sobre 2:37, asi que lo veia como un buen aliado en caso de yo clavar en los kms finales.Aunque las piernas no respondian, almenos de arriba si que iba comodo.Poe detras un grupo de varios atletas, que venian en progresion, nos dan caza, aunque no nos dejan atras, mas bien se integran en el grupo.Pienso, mejor, mas compa�ia y mas arropado para cortar el viento.Uno de estos atletas que nos dio caza, me dio una de las curiosidades mas curiosas de este viaje a Sevilla.Se fue tirando ercutos durante varios kms!!! Se los tiraba sin mas.Pense que igual era por haber tomado liquido en el avituallamiento del km 15, pero no fue asi, porque estuvo como 3 kms asi, dale que pego.

Volviendo al km 17, veo nuevamente a Eva y Raquel, que habia pillado un autobus para animarnos en este punto, tal y como habiamos planeado.
Las siento a unos 100 mts y me llevo una gran alegria, como una peqe�a injeccion de moral para el paseito de mas de 20 kms que me quedan.En
este punto estoy en la cabeza del grupo y Eva y Raquel consiguen que la gente que habia animando en ese punto coreen mi nombre! Y eso que no
me conocian! Les pidieron a la gente que me animasen."Animad a mi Javi", les dijo Eva.Y asi fue.La gente que habia al lado de ellas e incluso los que estaban en la cera de enfrente, me animaron con mucha fuerza.Agradeci mucho ese gesto, porque si, porque me quedaba mucho por correr y porque en este tipo de pruebas se valoran mas estas cosas.Era el ultimo punto del recorrido donde veria a Eva y Raquel.Tal fue el escandalo que consiguieron montar para animarme, que el atletas que antes habia mencionado, el que tenia 2:40, me pregunta si me habia traido a toda la familia para verme correr! Le responde mas o menos.Si supiera que de toda esa gente solo conocia a Eva y Raquel! Me causo gracia este comentario y por momentos me olvide de que estaba pasandolo no muy bien.

Total, que proseguimos la marcha, al mismo ritmo y en un numeroso grupo.Fue uno de los pocos kilometros seguidos que pude ir acompa�ado.Si la maraton tiene 42, unos 30 me los "comi" solo.Algunas personas muy cerca de mi u otras muy cereca detras, pero mas solo que la una.

Nos aproximamos al paso de la media maraton, un punto critico donde el tiempo me dira mas o menos que es lo que puedo hacer.Eso con todo el
respeto al "amigo del mazo".Voy mirando el crono y veo que los parciales, pese a no ser los esperados son regulares.El ritmo sigue siendo de 3:38 aproximadamente.Diviso la alfombra de control del paso por la media maraton.Algun que otro atleta se habia descolgado de nuestro grupo antes del paso por este punto.Instantes antes de pisar la alfombra de control, algunos atletas del grupo pegan un "hachazo".Pienso que lo hacen porque han pasado la mitad de la prueba con el tiempo por encima del esperado.Decido intentar no seguirles porque no me veo con fuerzas para pegar cambios de ritmo y porque prefiero utilizar una estrategia conservadora en vistas a que parezco no tener el dia.Paso la media maraton en 1 hora 17 minutos y 17 segundos.Hago una peque�a reflexion y me animo.Pienso que no me encuentro bien para ir mas rapido, pero si para tirar millas y bajar almenos la marca, ni que sea un segundo.Vuelvo a pensar en el amigo del mazo, pero de una manera mas positiva.Pienso que que voy a ritmo de 2:34 largo o 2:35, y que si saco coraje, me vuelvo para terrassa con marca.Me centro en lo mio y pienso que solo me queda una media maraton.Si sobre el km 15 era pesimista, ahora, 6 kms y poco mas adelante, soy mas optimista, y es que la meta estaba un poco mas cerca, aunque me esperaban los kms de mas sufrimiento.Solo me queda una media!!!
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat MSN Messenger
Javi Lopez



Registrat: 17 Gen 2006
Missatges: 281

MissatgePublicat: Dl Mar 09, 2009 5:07 pm    Assumpte: Respondre citant

CAPITULO 5: �El principio del declive? No, gracias

Nada mas pisar el alfombra de control que habia colocado la organizacion en el paso por la media maraton, apreto el boton de "lap" de mi
cronometro.Al presionar este boton, me sale en la pantalla del reloj el tiempo total y arriba, en numeros un poco mas peque�os, el siguiente
parcial desde cero.La intencion de poner el LAP no era la de tener anotado cada kilometro, si no para facilitarme el calculo de cada parcial de
5 y 10 kms para controlar mi ritmo.Sigue haciendo algo de viento y sobretodo tengo los brazos frio.Estoy corriendo en tierra de nadie y ya marcho solo.Delante el grupo que se habia escapado al paso por la media maraton y por detras algunos descolgados que iban haciendo la goma.

Voy por faena y me propongo hacer el siguiente parcial de 5 kms con la mayor regularidad posible.Voy tomando los parciales en cada kilometro y veo que sigo a un ritmo regular.Voy bien de fuerzas aunque no me encuentre como me gustaria.Los parciales siguen en torno a 3:40-3:38 y esto de seguir asi me garantizaria almenos aspirar a marca.
Me siento arropado por el numeroso publico asistente a la vez que voy cosechando anecdotas.Veo desde una mujer con un ni�o peque�o y sujetando un folio con unas letras enormes que ponia "animo papa", hasta un se�or con una jeringa (Sin comenterios).Otra de las anecdotas era el atleta que antes habia mencionado, el que se tiraba eructos.Lo tenia a unos metros delante, y cada vez mas distanciandose, pero le seguia escuchando con su particular "concierto"!

Estamos en el kilometro 23 y me alivia el hecho de correr por un barrio soleado donde por instantes se corta el aire.Consigo correr unos minutos agradables y proseguir con mi marcha.Al paso por el kilometro 25 tomo agua en el avituallamiento.De hecho fui tomando un peque�o sorbo cada 5 kms.En este punto recuerdo que me puse algo nervioso porque se me escapo el agua que daban en mano los voluntarios, hasta tres veces! Como si se tratasen de fichas de domino, 3 botellas de agua fueron al suelo.Por suerte pude pillar un vaso del ultimo voluntario que
me quedaba en la fila.No era agua, era bebida isotonica, y aunque nunca habia tomado este tipo de bebida en plena competicion, pues no me lo
pense dos veces y le di un trago, aunque eso si, peque�o.No soy partidario de hacer experimentos durante las competiciones, pero en vistas a que en pocos kms vendria lo peor, no me lo pense dos veces y la bebida isotonica fuera a parar a mi boca.Habia leido que a algunos compa�eros atletas no les sentaba bien el tomar bebidas isotonicas en plena carrera.Fue una cuestion de emergencia.

Tomo el parcial del km 26, que era el primer parcial de 5 kms desde que puse el LAP en el paso por la media maraton.Lo tomo pasados unos
segundos para compensar los 97 metros de propina de la media maraton.Veo que sigo dando la cara a un ritmo regular.Ya son 5 kilometros menos, y la tecnica del "voy haciendo" me esta dando resultados, a la espera del "muro".

Sobre este km empiezo a pasarlo realmente mal.Quizas el excesivo castigo de ir tantos kilometros solo o de ver que no puedo seguir el ritmo de muchos de los atletas que han pasado.�Era el principio del sufrimiento real hasta meta?

Los parciales empiezan a fallar en un par de segundos por km y me temo lo peor, aunque sigo pensando que tengo como un minuto y algo de
margen para obrar el milagro y bajar ni que sea un segundo la marca.Los kilometros me pasan muy lentamente y no me permiten estar por
el paisaje o por seguir acumulando anecdotas.Entre tanto llego al paso por el km 31 y veo que paso el parcial del km 10 de mi LAP sobre 36:25.
Aun es un ritmo para hacer marca y pese a no ser demasiado optimista con hacer una gran marca, no me rindo y esperdo dar el callo hasta la misma recta del estadio.

Me planteo en que "solo" quedan 11 km y 195 metros y en no mirar todos los kms e ir simplemente a lo que me dejen mis fuerzas.Algunos kms previos a este punto los habia tomado sobre 3:44, los mas lentos hasta el momento.�Era el principio del declive? Me resigno a creer que
estoy acabado y que el "amigo del mazo" me acabara de rematar pronto.Que si ahora los parciales son sobre 3:44, como seran 5 kms mas adelante.

Llego al km 32 y ya solo faltan 10! En este punto, decir que solo te quedan 10, es como en una media, cuando vas en el km 18 y vas ya dandolo todo.Solo quedaban 10 kms y una sorpresa agradable estaba a punto de pasarme....
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat MSN Messenger
Javi Lopez



Registrat: 17 Gen 2006
Missatges: 281

MissatgePublicat: Dt Mar 10, 2009 4:08 pm    Assumpte: Respondre citant

CAPITULO: KM 35; Tengo fuerzas!!!

Dejando atras el campo del Real Betis Balompie y tomando una interminable avenida y soleada, prosigo con mi propia batalla en tierra de nadie.

El grupo que habia pegado el hachazo al paso por la media maraton esta lejos, pero me queda el consuelo de que diviso a algunos atletas que
van "cadaveres" y eso me da algo de alas a la vez que favorece mis intereses de cara a la posicion en la categoria general.Era posible el reto de estar entre los 50 primeros atletas.Quizas es cruel pasar a otros compa�eros atletas que ya han "claudicado", pero quizas es tambien fruto de haber salido rapidos.Recuerdo que el ultimo atleta que me paso, fue sobre el km 30, y ya nadie mas me pasaria.Otro punto a favor para mis intereses.

Volviendo al tema de mi ritmo de carrera, veo que los parciales siguen siendo los mismos e incluso alguno sobre 3:42, lo cual me invita a seguir
pensando en bajar la marca.Estoy corriendo por una avenida enorme y por primera vez en muchos kilometros estoy corriendo agradable dentro
de la situacion.Llego al km 35 y me llevo una grata sorpresa al ver que he pasado este kilometro sobre 3:37 y que continuo teniendo fuelle en las
piernas pese a no poder ir mas rapido.�Estoy recuperandome? Segui tomando agua en los habituallamientos y en este paso del km 35 hasta una esponja fue a parar a mi cabeza para refrescarme.Me empape con dicha esponja para refrescarme, ya que en esta avenida kilometrica el sol
nos gratificaba con su presencia y el frio general que sentia, habia desaparecido.Entre tanto llego al km 36 y veo que el parcial nuevamente es inferior a 3:40.Confirmo lo pasado en el km anterior y me veo con fuerzas renovadas y con ganas de llegar al ultimo parcial de 5 kms.Pienso en llegar al km 37 y en este punto ir a muerte, sin mirar el crono y hechar el resto.Habia llegado hasta este punto con sufrimiento y no iba a permitir que 5 kms arruinasen el trabajo de estos meses.Llego al 37 y me reconforta un se�or que habia animando efusivamente a mi izquierda.Estoy a la caza de un atleta que tengo delante y este se�or nos dice "vais sobre 2:34-2:35" .Era un regalo para mi, tal y como estaba marchando la carrera y me pregunto �Donde esta el amigo del mazo"
Nos dirigimos a los alrededores del estadio de la Cartuja.En este punto senti mucho el calor del publico.Las piernas ya dolian lo suyo pero acerte en el hecho de llevar unas "voladoras".Voy para el 38, esta soleado, siento el calor del publico, voy a la caza de atletas y mi ritmo es regular.�Que mas puedo pedir ahora mismo? Cruzamos el Guadalquivir por ultima vez y llegamos a los alrededores de la Cartuja.Era la zona donde la ma�ana antes habia rodado mis 40 minutitos acompa�ado por Carlos.Conocia esta parte final y ya podia ver el estadio.Vamos llegando a la parte final y entramos en el parque del Alamillo, que estaba a escasos metros del estadio de La Cartuja.Como en todo parque, mucha gente paseando que aprovecha para animarnos.Se agradece el gesto y hace que me de fuerzas para incluso intentar bajar de 2:35.Cosa que hace mas de 20 kilometros era impensable!
Se que voy justito, porque en este punto ya estoy sufriendo mucho, pero se que voy bastantes segundos por debajo de 4, y eso me da garantias para almenos volver con marca personal.No miro el crono hasta falta de 2 kms, y veo que tendria que hacer un 2.000 sobre 7 minutos para aspirar a estar sobre 2:34 muy, muy largo.Se que es muy, muy dificil pero no lo doy por perdido y consigo incluso aumentar un poco el ritmo al paso por el kilometro 41.
Estamos a menos de un kilometro de la entrada del estadio, un momento que terminaria por ser inolvidable para mi.Tengo a dos atletas delante,
que como yo, han corrido muchos kms en tierra de nadie.Los tengo a mi alcance y salvo un declive de ultima hora, les dare caza.Un se�or que estaba animando nos dice que vamos el 31 y 32.En solo un segundo me dio tiempo a calcular que si pasaba al atleta que tenia adelante, a unos escasos 4 o 5 metros y al siguiente, que estaba como a 20, entraria entre los 30 primeros (se equivoco y nos conto mal...porque entre el 37) Lo tome como una nueva inyeccion de moral y me fui a la desesperada a por ellos.Era mi penultimo cartucho antes de darlo todo sobre los ultimos 300 metros del tartan.Paso al primero de los dos atletas que tenia delante y diviso el cartel del km 42...Esto se acaba, pero no hasta cruzar la meta.Siento a mi padre animar y al momento consigo verlo.Me da animos y me dice "a por el" . Se referia al atleta que tenia a escasos metros.Al anterior ya habia conseguido descolgarle.Le doy caza y cual es mi sorpresa que me da animos el a mi.Lo tome como un gesto honorable y de una deportividad extraordinaria, asi que pese a estar sufriendo muchisimo pude decirle un "animo" y empece a quemar el ultimo cartucho.Ya me planto en el tunel de entrada del estadio y va a llegar el momento magico de la mayoria de atletas, el acabar una maraton en un estadio olimpico, emulando a grandes campeones, aunque eso si, con marca mucho mas discreta que ellos.En los alrededores del estadio pensaba que no habria tanta gente y que estarian dentro, pues me equivoque.Mucha gente animando y efusivamente.La organizacion habia facilitado unas manoplas de plastico como unas "carracas" para animarnos.La verdad es que hacian mucho escandalo, pero era un escandalo de alegria, de animo.Una pasada.Ya estoy en el estadio y bajando por el tunel de entrada.Es una bajada, pronunciada para las circunstancias ya que con 42 kms a las espaldas y unas voladoras, la
cosa no esta para muchos alardes.Estoy a punto de hacer el ultimos sprint y las ultimas zancadas de la maraton....
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat MSN Messenger
Pep Moliner



Registrat: 30 Mai 2005
Missatges: 4859

MissatgePublicat: Dc Mar 11, 2009 10:58 pm    Assumpte: Respondre citant

Feia temps que no gaudia tant llegint i a m�s, recordo els llocs i et veig.... Oooostresss, ets un dels millors maratonians que conec. Moltes gr�cies en nom de tots i totes els que ens has deixat sentir amb tu la consecuci� d'una marca molt treballada durant molt temps. T� molt m�rit
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat Visitar pàgina web de l'autor Yahoo Messenger MSN Messenger
Pep Moliner



Registrat: 30 Mai 2005
Missatges: 4859

MissatgePublicat: Dc Mar 11, 2009 11:32 pm    Assumpte: Respondre citant







Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat Visitar pàgina web de l'autor Yahoo Messenger MSN Messenger
Javi Lopez



Registrat: 17 Gen 2006
Missatges: 281

MissatgePublicat: Dc Mar 18, 2009 4:17 pm    Assumpte: Respondre citant

Hola a todos y todas.

Gracias Pep por colocar las fotos, son un grato recuerdo.Tuve el gusto de coincidir contigo y con otros amigos atletas por Can Palet.

Aqui el penultimo capitulo de la maraton de Sevilla.Pese a que en este ya se llega a meta, falta uno con curiosidades y reflexiones.



CAPITULO 7: Esto por los 5 meses de entreno!!!

Las piernas estan "machacadas" pero me permiten afrontar con garantias los ultimos metros de la carrera.Nada mas entrar al estadio veo el tunel algo oscuro y me coloco las gafas de sol en la cabeza, para ver mejor.Ya no iba pendiente de mi reloj, puesto que en el ultimo km lo habia mirado y habia podido comprobar que lo tenia imposible para bajar de 2:35, salvo que me metiese un ultimo km sobre 3:25, contando ademas con los ultimos 195 metros.Aun asi no lo di por perdido y cuantos mas segundos rebajase la marca, mejor que mejor.Mi recompensa a tanto sufrimiento y al cumulo de malas sensaciones durante gran parte de la carrera.Tambien tenia que acabar mi faena, y ya que habia pasado a aquellos dos atletas antes de llegar a meta, no iba a dejar que me pasasen.Esprintarles para que me pasasen despues...No gracias.Estoy a punto de entrar al tartan y acabar esta maraton.Meses de preparacion que iban a concluir en apenas un minuto y poco de sprint.Piso el tartan, y ya apretando los dientes me llevo la sorpresa de verme en la pantalla gigante! Yo solito entrando en el tartan y ademas la organizacion dijo mi nombre.Otros dos datos destacables de esta excelente organizacion.Me creci por ultima vez y saque mis ultimas fuerzas.A mi izquierda habia muchisimo publico en las gradas y apenas 200 metros para meta.Incremento mi zancada y braceo y me planto en la ultima curva.Hacia mucho sol y por suerte ya no tenia esa sensacion de ir frio ni agarrotado de piernas, como al principio de la carrera.Era otra sensacion, la de atleta machacado por 42 kms, pero con ganas de comerse una ultima recta.Probablemente fueron mis metros mas rapidos de toda la maraton.Ya en la recta final, y sin distinguir si mis familiares me estaban animando, puesto que habia mucho escandalo por parte del publico...Veo el arco de llegada y que mi marca seria buena y muy por debajo de 2:36.Decido no recrearme en el publico, aunque me diesen ganas, ya que quizas nunca se sabe si volvere a tener la oportunidad de bajar marca, asi que cuantos menos segundos mejor! Veo un monton de voluntarios en la linea de llegada y una bonita meta, con un arco.Llega mi momento...Piiiiiiiiiiiipppp.Ya esta hecho....2:35:13.Tercera maraton al saco y tercera marca.He ganado esta batalla, como Filipedes y no he muerto por el cansancio, aunque a el le toco anunciar la victoria en la guerra y a mi me ha tocado anunciar a los mios que estoy feliz por la marca, aunque esperaba mas.Dentro de dos o tres a�os vuelta a la maraton.�Que maraton? Ya se vera...
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat MSN Messenger
Javi Lopez



Registrat: 17 Gen 2006
Missatges: 281

MissatgePublicat: Dt Mar 24, 2009 3:48 pm    Assumpte: Respondre citant

Nueva entrega de la maraton de Sevilla.Pensaba que con un capitulo mas acabaria de resumirlo todo, pero veo que necesitare alguno mas.Quedan cosas por contar.Estos capitulos ya no resumen lo que sucedio durante la carrera e igual no son tan emocionantes, pero son cosas que me gustaria compartir con todos vosotros/as.

SALUDOS

Javi Lopez





CAPITULO 8: KM 43; HAY VIDA DESPUES DE LA MARATON
--------------------------------------------------------------------
Acabo de correr la friolera de 42 kms y 195 mts, una distancia criminal para la mayoria de gente que no entiende este deporte de la manera que lo sentimos nosotros.Una distancia que o bien te corona si te sale bien o te hunde si no salen los resultados esperados.

Me tiemblan las piernas del esfuerzo y voy haciendo zig zag tras cruzar la meta.Tengo las piernas machacadas y entro con cierto sabor agridulce por haberme quedado tan cerca de bajar de 2:35.Pero rapidamente lo valoro, pensando en que me ha tocado correr la mayoria de kms solo.Es marca, que cojones!
En la linea de meta, los voluntarios muy serviciales y amables.Ven que me cuesta caminar y se piensan que voy mareado.Me cogen entre dos y se interesan rapidamente por mi.Me quieren llevar a la ambulancia.Les cuento que no estoy mareado, que solo necesito caminar un poco para recuperarme y que es solo de las piernas.Un esfuerzo tan criminal provoca inflamaciones, contracturas y peque�as microroturas fibirilares.Era eso y por suerte habia acabado la maraton sin lesiones, lo cual era muy importante.

Me colocan una toalla enorme mientras me ayudan a caminar unos metros y les cuento que ya estoy mejor y lo puedo hacer solo.Nuevamente la organizacion impecable.Estoy pendiente de ver al "amigo de Mostoles", el ultimo atleta que habia pasado en esta maraton y que me animo al pasarle justo en la entrada del estadio.Este atleta y yo habiamos protagonizado una carrera extra�a, porque o bien el iba unos metros destacados por delante mio o yo delante de el, pero en ningun caso acompa�ados.Nos fundimos en un abrazo amistoso y nos felicitamos mutuamente por las marcas.El tambien estaba contento.Este atleta sale en la primera de las fotos que hay colocadas mas arriba.Desde entonces, a quien le he explicado sobre esta maraton, le he hablado del "amigo de Mostoles".

De repente me vuelvo euforico por haber acabado esprintando a diferencia de las otras dos maratones y por bajar mi marca.Camino a ritmo de tortuga porque mis piernas no dan para mas y voy a por mi recompensa, la medalla.Nos mandan para el interior del estadio y veo a unos chicos y chicas que estan repartiendo las medallas.Son chulisimas! Y enormes! Me la cuelgan como si de un campeon se tratase y me siento como tal, aunque con marca mas discreta que ellos, claro esta.Tambien me dan una bolsa llena de alimentos.No estaba yo para llevar mucho peso, la verdad! Y yo que me pensaba que no me darian mas que la medalla y la toalla, con todo lo que nos habian dado ya! Tambien hay multiples avituallamientos asi que me dispongo a llenar el deposito.

Voy por faena y no me puedo entretener mucho, porque espero la llegada de Carlos sobretodo y para estar con los mios.Me dirigo a la zona de gradas, pero entro por un acceso donde no se me permite entrar.Entiendo a los de seguridad porque era su faena no dejar pasar a nadir por esta zona, pero me indican amablemente por donde salir a la zona de gradas.Bajo por una rampa y pummmm.Me dan unas rampas impresionantes por los cuadriceps y las lumbares.Me quedo clavado unos segundos y con muchisimo dolor.Apreto los dientes y por suerte un chico de la organizacion y un se�or de seguridad me ayudan y me cogen por si acaso.Me preguntan y les cuento.Duele muchisimo, asi que el chico de la organizacion me dice que me lleva rapidamente a los fisioterapeutas, antes de que sea peor.Se ofrece a llevarme la bolsa de alimentos y sube conmigo en ascensor hasta la planta donde estaban los masajistas.Me deja alli mismo, en una camilla libre y ni tuve que esperar! Estaba pasando unos instantes muy dolorosos, porque apenas podia andar bien o agacharme y para postres me perderia la entrada en meta de Carlos.No me queda mas remedio que resignarme, asi que solo me queda el pensar en positivo por el.
Igual me llamaran loco, porque a los pocos minutos de acabar la maraton estaba ya pensando, que hare esta temporada? �Media maraton, 10 km, 5.000 en pista..? Acabo de hacer marca y tengo una base excelente por haber corrido la maraton.Esta claro, que tras cumplir en la maraton, vienen mas objetivos...Aqui lo del titulo de HAY VIDA DESPUES DE LA MARATON...
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat MSN Messenger
Javi Lopez



Registrat: 17 Gen 2006
Missatges: 281

MissatgePublicat: Dc Mar 25, 2009 4:37 pm    Assumpte: Respondre citant

Ultimo capitulo de la maraton...Ha pasado un mes, pero recuerdo los detalles como si hubiesen pasado hoy mismo.Un viaje y maraton que volveria a repetir con los ojos cerrados.Gracias a todos por compartir esta experiencia.



CAPITULO 9: EL REENCUENTRO Y LA PROXIMA MARATON
------------------------------------------------------------------

Que bien se esta tumbado en una camilla, despues de correr una maraton! Eso si, para subirme y tumbarme en ella, me las he visto negras.Me estan descargando la musculatura entre dos chicos muy amables, y con el paso de los minutos voy encontrandome cada vez mejor.Me estan poniendo hielo y dando unas fregas.En todo momento estan muy atentos en como me encuentro e intento aguantar el dolor apretando los dientes y sujetando a la camilla.Estoy pensando en mi familia, en que no esten preocupados por mi y en la llegada de Carlos, que con todo lo que me ha pasado desde la llegada a meta, seguro que ya ha llegado.Tambien faltara poco para que llegue Antonio.

A base de masaje y hielo consiguen dejarme en condiciones de poder caminar recto y sin problemas.Si no hubiese sido por ellos, probablemente hubiese acabado mucho peor y no hubiese ni podido rodar el dia despues.Sigo pensando en los mios, pero los dos chicos masajistas me mandan para una chica que estaba justo al lado, ayudando con los estiramientos.Esta me ayuda a los estiramientos mas dolorosos y me entretiene preguntadome como me habia ido la maraton y demas.Me felicita y en todo momento muy agradable y atenta.Voy por faena y al acabar los estiramientos me voy en busca de los mios.Tenia muchas ganas de ver a Eva, a mis padres, la actuacion de Carlos, etc...

Tomo el ascensor para bajar a las gradas.Esta claro que no estaba para bajar escaleras! Escalera era igual a rampa segura! Puedo caminar con mucha mas soltura que cuando he acabado y veo que voy recuperando en lo normal.Esta gente me ha hecho una buena puesta a punto! Consigo llegar a la zona de gradas mientras observo todo lo de mi alrededor.Me entretengo buscando a los mios y en las llegadas de otros compa�eros/as corredores/as.Veo a gente muy emocionada y me enorgullece en ser un maratoniano mas.El dia esta muy soleado y se me hace muy agradable.En las gradas veo a mucha gente, pero no veo a mis padres, en la zona donde los habia visto antes.Hay tanta gente que tengo que saltar por encima de algunas sillas.Mas bien pasar por encima de las sillas, porque no estaba yo mucho para saltar sillas.Mientras busco a los mios me encuentro con el atleta que iba acompa�ado por el otro atleta invidente y el se�or de la bici.Con este atleta tuve el honor de ir acompa�ado algunos kms de la maraton.De los pocos que fui acompa�ado vamos.Me pregunta por la maraton, y me dice si he conseguido bajar mi marca.Le digo que si, que he hecho 2:35.Me felicita efusivamente y yo le pregunto que tal el.Estaba muy contento, porque queria bajar de 2:40 y habia conseguido 2:37!! Menudo carreron del compa�ero.Nos despedimos y esperando tener el placer de coincidir en alguna otra maraton en un futuro.

Salgo de la zona de gradas.Me dirigo al exterior del estadio y en caso de no ver a la familia, derecho a la habitacion.Camino unos minutos, mientras disfruto del ambiente y en eso que me encuentro a mi padre a lo lejos.Se pone todo loco de alegria y llama rapidamente al resto de la expedicion.A mi madre, a Raquel y a mi pareja Eva.Vienen hacia mi, mas rapido de lo que yo lo haria en esos instantes y en eso mismo momento me intercepta una chica para hacerme una encuesta!! Eva les dice, primero dejamelo a mi! Primer la familia, claro esta.Me reciben como un campeon y me siento alagado.Tras las primeras felicitacions estoy ansioso por saber de Carlos y Antonio.De Antonio no sabian nada.Pero Carlos habia concluido con exito su primera maraton, con un gran crono de 2:45.Habia sufrido muchos problemas de espalda en la parte final, lo que le privaron de hacer menos tiempo.Aun asi me decia Raquel, su mujer, que estaba muy contento.Ya se habia marchado para la habitacion a ducharse y que estaba bien.Atiendo a la se�orita que me queria hacer la encuesta, que era de marcas deportivas y nos dirigimos al encuentro con Carlos.Vamos a paso de tortuga y llegamos a la habitacion donde Carlos ya se habia duchado y todo! Nos fundimos en un abrazo y nos felicitamos mutuamente.Tenemos muchas cosas que contarnos.Quedamos para dentro de un rato, para la fiesta de clausura de la maraton y asi nos da tiempo a descansar un rato.Yo derecho a tumbarme en la ba�era, llena de agua calentita, que me dejara medio nuevo...Hasta la proxima maraton.
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat MSN Messenger
Pep Moliner



Registrat: 30 Mai 2005
Missatges: 4859

MissatgePublicat: Dv Mar 27, 2009 9:05 pm    Assumpte: Respondre citant

Genial !!

A m�s voldria agrair-te personalment que hagis tingut ganes d'explicar-ho amb detall i de veritat que he gaudit un munt, i gaireb� desperten ganes de tornar a Sevilla.

Enhorabona per la teva proesa, que t� molt m�rit i aix� els que sabem el que costa (a a un altre ritme) encara ho valorem molt m�s.

Estarem pendents dels teus futurs reptes.

Moltes gr�cies Javi.
Tornar a dalt
Veure perfil de l'usuari Enviar missatge privat Visitar pàgina web de l'autor Yahoo Messenger MSN Messenger
Mostrar missatges d'anteriors:   
Publicar un tema nou   Respondre al tema    ï¿½ndex del F�rum de ENTRENAMENTS GRUP - TERRASSA -> Propostes . Pose'ns les teves curses. Totes les hores s�n GMT + 1 Hora
P�gina 1 de 1

 
Canviar a:  
No pots publicar nous temes en aquest f�rum
No pots respondre a temes en aquest f�rum
No pots editar els teus missatges en aquest f�rum
No pots esborrar els teus missatges aquest f�rum
No pots votar a les enquestes en aquest f�rum


Powered by phpBB © phpBB Group. Hosted by phpBB.BizHat.com


For Support - http://forums.BizHat.com

Free Web Hosting | Free Forum Hosting | FlashWebHost.com | Image Hosting | Photo Gallery | FreeMarriage.com

Powered by PhpBBweb.com, setup your forum now!